Ağlamak sana gitmektir;
işte ben ağlıyorum
her yerde, sen varsın;
seni göremiyorum!
acılarımla beraber, dikenli sularda yolcuyum
kanıyor kalbim,denizin ortasında bıraktığım kalbim

Başka bir denizden, hüzünlü sesimdir duyulan
adresini kaybeden mektuplar geçiyor kıyıdan
ne kaldı yaralı denizden geriye deliren dalgalardan
denizine küsen martılar uzaklara uçuyor durmadan

Hastadır kalbim
sensiz çok hasta
gidenler gelmiyor
yüreğim yasta

Fırtınalar taşır kokunu
ayrı kaldığımız kıyılara
o uzak sevgili, o yakın deniz
yaralı kalbim, Naz Deniz

Sen denizimde gemimsin
gelmesende, benimsin
Naz Deniz Karadenizim
denizim, denizimsin…

Dolunay denize düştü
karanlık çöktü sulara
ayrılık vurdu sevdalara
savurdu bizi uzaklara

Kalbimin tellerine vuruyor dalgaların
hasret içimi eziyor, tesellim hatıraların
sevmek unutmaktı, vuslat derin bir kuyu

Ah benim kederli denizim!
boğulursam derin sularında
dönemesem kıyılarına
o rıhtımda öpemesem seni bir daha
bağışla beni, bağışla; Naz Denizim

– ahmet sancak / Santa Monica Pier/Los Angeles