vakit kalmadı aşka
uçamadım o bülbülün anayurduna
bülbül bahçesinden sesler kesildi
uzak bağlarda öten kuşun
son şarkısı hâlâ aklımda

bülbül küstü, dal düştü
gözler doldu, yaş düştü
bahçe dondu, gül soldu
dağ üşüdü, yürek dondu

gönül bahçemde kör kaldı odalar
ben, bu karanlıkta kaybolurum
hüzünlü bahçem, karanlık patikalar
terki diyar eylemiş bülbül, virane bağlar

dal kuşumu düşünüyorum
tatsız görünüyor gece
tatsız ve tesellisiz…

üzgünüm dal kuşum
benim adıma ve senin adına
bülbül özgür artık
tutsak olan benim
bülbül gitti, gideli

bülbülden söz etmeyin bana
özlüyor, ağlıyorum
küskün öten, o bülbülün esrar bahçesinde
konacak bir dalım yok artık

ölürsem, bülbül sesine gömün beni
kalp kalbin yurdu
bülbül benim vatanımdır
vasiyet; defterime yazın
o eski bahçem mezarımdır