izmir’in kapıları

aşkın yolu bu şehirden geçer
“yaralı gerilla gibi girmiştim şehre“
“dur” ihtarına teslim oldu kalbim

kalbime kurulan pusu
kuşatıldı ruhum, yolumu kesti aşk
yüreğim şiir arenası, aşk denizine çakıldım

tutuldum bir akıntıya dipsiz kuyudayım
aşk kentinde sevmek bu mudur?
izmirli bir yare vuruldum

35 karanfil, seni seviyorum diye uyandım
kalbini serin saklama, sana geleceğim
uzun saçlarına dolandığım,
aklımı boşluğa sarkıttım seni görünce
insan bir başka oluyor
tutkulu sevince

bostanlı sahilindeyim
anason kokuyor gece
sıraya dizilmiş iskele kuşları
göğsüme yaslanmış hayalin
yüreğimde 35 pare top atışı s
eni seviyorum diye

her gece sesini işitiyorum uzaklardan
aşkının sesine havalanıyor martılar
bütün gece iskelede oturup seni bekledim
gelmedin muhacir yüzlü sevdiğim
benden uzak düştün, seni çok özledim

aşka mahkûm edilen bir garip şairim
ayyaşım, bulutlu gözlerimde yağmur korkusu
esriyen şarkılarla içleniyorum
hüzünlü karadeniz manileri söylüyorum geceye
“ben seni sevduğumi dünyalara bildurdum…“

seyrelen kalbim dayanmıyor bu acıya
kalbimi tutuşturuyor hasretin yongaları
geceyi soğutan neydi?
aşkı küstüren ışık seli dolunay

gözüme uyku girmiyor bu gece
rüzgârınla gel, düşlerinle gel
tanımadığım bir şehir, 35 pare hüzün
herkes gitti, boşaldı kıyılar, gelmedin!
bu muydu bana son sözün?