miyase’ye mektuplar (II)

yarasını tenimde sakladığım,
toprak olmuş bir kadının
gözleriyle iç çekişlerimle
söyleşirim her gece
gözyaşlarım yağmur olur
derelere karışır

o kadın bin yıl önce sevdi,
kucakladı bağrına bastı beni
ah! anıların yüreğimde
yaşıyor, hatıran daima bende
kalacak gerçeği söylemek
gerekirse bu dünyada sensiz
mutluluğu kalbim asla
bulamayacak